Salon Przyjaciół Japonii organizował 11 grudnia 2017r. spotkanie z wystąpieniem i pokazem filmowym Pani Prof. Jadwigi Rodowicz-Czechowskiej (Ambasadora RP w Japonii, 2008-2012), pt. ”Wokół Chopina jako postaci teatru Noh”. Wystąpienie koncentrowało się na procesie twórczym. Piani Profesor opowiadała jak dużym wyzwaniem było dla kogoś spoza Japonii stworzenie i wystawienie sztuki w teatrze No. Sam scenariusz musiał pasować do sztywnych zasad panujących w tym teatrze i dlatego był zmieniany 3 razy. Dużym wyzwaniem było także wprowadzenie fortepianu, którego tradycyjnie nie używa się w teatrze No. Ciekawym elementem było także dopasowanie strojów. Aktorzy mają na sobie stroje sceniczne inspirowane modą francuską z czasów życia Chopina.
Ostatecznie przedstawienie nazwano „Stroiciel fortepianu”. Fabuła działa się po śmierci Chopina w posiadłości należącej do George Sand. W pierwszej scenie pojawia się przyjaciel Chopina – malarz Eugène Delacroix. Zauważa on stroiciela fortepianów i dziwi się co on tu robi i kto mu kazał przyjść. W drugiej części następuje przemiana i stroiciel okazuje się duchem Chopina, który wrócił z zaświatów i śpiewa o tęsknocie za krajem przy akompaniamencie fortepianu.
Przedstawienie to było pokazywane w Japonii w teatrze Tessenkai. Hołdem dla Chopina było zatańczenie układu przez aktora Tetsunojo KANZE (który grał ducha Chopina) –w Kościele Świętego Krzyża w Warszawie, gdzie złożone jest jego serce. link Aktor zagrał także w muzeum Chopina w Żelazowej Woli. Poniżej widoczne są zdjęcia z przedstawienia oraz maska z zasobów teatru – Tessenkai w Tokio pochodząca z XVI w.
Salon Przyjaciół Japonii organizował 11 grudnia 2017r. spotkanie z wystąpieniem i pokazem filmowym Pani Prof. Jadwigi Rodowicz-Czechowskiej (Ambasadora RP w Japonii, 2008-2012), pt. ”Wokół Chopina jako postaci teatru Noh”. Wystąpienie koncentrowało się na procesie twórczym. Piani Profesor opowiadała jak dużym wyzwaniem było dla kogoś spoza Japonii stworzenie i wystawienie sztuki w teatrze No. Sam scenariusz musiał pasować do sztywnych zasad panujących w tym teatrze i dlatego był zmieniany 3 razy. Dużym wyzwaniem było także wprowadzenie fortepianu, którego tradycyjnie nie używa się w teatrze No. Ciekawym elementem było także dopasowanie strojów. Aktorzy mają na sobie stroje sceniczne inspirowane modą francuską z czasów życia Chopina.
Ostatecznie przedstawienie nazwano „Stroiciel fortepianu”. Fabuła działa się po śmierci Chopina w posiadłości należącej do George Sand. W pierwszej scenie pojawia się przyjaciel Chopina – malarz Eugène Delacroix. Zauważa on stroiciela fortepianów i dziwi się co on tu robi i kto mu kazał przyjść. W drugiej części następuje przemiana i stroiciel okazuje się duchem Chopina, który wrócił z zaświatów i śpiewa o tęsknocie za krajem przy akompaniamencie fortepianu.
Przedstawienie to było pokazywane w Japonii w teatrze Tessenkai. Hołdem dla Chopina było zatańczenie układu przez aktora Tetsunojo Kanze (który grał ducha Chopina) –w Kościele Świętego Krzyża w Warszawie, gdzie złożone jest jego serce. Tutaj link. Aktor zagrał także w muzeum Chopina w Żelazowej Woli. Link tutaj. Poniżej widoczne są zdjęcia z przedstawienia oraz maska z zasobów teatru – Tessenkai w Tokio pochodząca z XVI w.
This entry was posted
on Friday, December 29th, 2017 at 4:52 pm and is filed under Forum.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.
Leave a Reply